" to versify "

Śpię dla Ciebie, tego chciałeś

Słuchałaś nie mnie, tylko wódki
A ja słuchałem nie ciebie, tylko wódki
A wódka nie chciała mnie słuchać

Gdyby tylko ludzie potrafili
kochać bezinteresownie
jak koty..

Bo nie pomyślę
Bo nie poszukam
Bo nie poczekam
Bo będę uciekał

Odzierasz z nadziei

Dla mnie miłość jest prosta, cierpliwa, łaskawa
Nie zazdrości
Nie unosi się pychą, nie szuka poklasku
Jest prosta i spokojna, i codzienna
Wie, że jestem zmęczony
Wie, że kota nakarmić trzeba
Światło w przedpokoju zgasić
Wstać do pracy rano
Z ropą na powiekach

Dojrzałej miłości tego nie trzeba-
Trzeba jej uśmiechu, oddechu i chleba.
Miłość pachola ma to do siebie,
Że szuka jej nie w ziemi, ale po niebie.

Dlaczego światu nie rzucasz wyzwania?
Dlaczego nie martwisz się o mnie?
Martwię się o siebie, a to jest jednakie

Tego nie chciałam usłyszeć
Jutro przyjadę po kota

Nie zrozumiałaś
Chodziło o tę jedność
Coś zupełnie odwrotnego i wypowiedzianego
z pełnym spokojem

'Jednakie'; etymologia:
'tożsame', 'identyczne z (...)'

Jedzie taksówką, wiezie mi pierożki.

Ona: Nakarm kota.
Ja: Nie ma sprawy.
Docelowo: Kot nie żarł.
Miałczał. Równie dobrze mógł szczekać.
Niech zdycha . . . . . . . . . . .

" z Vientiane pomarańczowy kot "

Córką krawcowej z Vientiane
a nawet Twoją
Tess tak mówiłeś

Podałam skrawek papieru
a nazajutrz ciało

Fałszywy ale mój
ten z przedmieść Amsterdamu
ten wychudzony albo

tamten z Vientiane pomarańczowy kot




" Biuro obrotu nieruchomościami "

Biuro obrotu nieruchomościami.
Piękną wizualizację pamięć i wyobraźnia
Kojarzy mi z tą kombinacją słów.
Pchnięcie, a za nim linia.
Potem jakaś główna centrala, później kilka mniejszych.
Po drodze mijam kilka zupełnie podobnych
I kilka zupełnie niepodobnych
Domów, pchniętych z innych miejsc.
Jednak to nie nieruchomościami się obraca,
A ludźmi w tych nieruchomościach.
Człowiek, nie dość, że nigdy nie był
Centrum swojego zasranego mikrowszechświata,
to już nie jest i dla człowieka,
A jedynie dla samego siebie, jedynie siebie samego.
Biuro obrotu nieruchomościami, biuro obrotu nami-
Jeden pies.

To tak cholernie nie po kopernikańsku.



" Brothers In Arms "

- Mamusiu, mogę kawałek jabłuszka?
- Poczekaj, czytam do brzuszka.
- Mamusiu, mogę nastawić uszka?
- Tak, tylko nie przyciśnij brzuszka.
- Mamusiu, masz tam maluszka?
- Mam. Synka. Ireneuszka.
- Mamusiu, kopnęła mnie jego nóżka.
- Czuję. Jest już śpiący. Idź spać do swojego łóżka.
- Mamusiu, a mogę kawałek jabłuszka?
- Mały. Muszę jeść witaminki. Dla maluszka z brzuszka.
- Mały?
- Tak. Mały. Ty jesteś z serduszka.